دمای 100+

آهنگ رو پخش می کنم با صدای بلند.... می تونی بشنوی از اون دور؟!!!! * زندگیم سوخت _ محسن یگانه دمای 100+...

از زندگی فرار کرده بود. مثل همیشه پناه بردم به کنار رود.... طبیعت اندازه ی واقعی ادم ها رو بهشون نشون می ده. تو رو با هرمقدار حجم از دلتنگی، خشم، اندوه، خوشحالی و .... می پذیره، پناه می ده، بی منت... بدون چشم داشت. منم کسی رو نداشتم برای پناه بردنش بهش. پس رفتم کنار رود نشستم و هنذفریمو زدم به گوشم و .....نه، آروم نشدم. اینبار اما همهمه و دلتنگی درونم ساکت نشد. بی قرار بودم...........فکر کن سحر، فکر کن با کیی می تونی حرف بزنی. برای کیی می تونی همهمه ی ذهنت رو خالی کنی. کیی بهت واقعا گوششو می ده و کنارت می مونه تا اروم تر شی؟!یه نفر اومد به ذهنم.نوشتم براش : "سلام"سریع جواب داد. ( می دونستم سریع جواب می ده. اون منو همیشه حس میکنه. ).....بعد دو ساعت تلفنی صحبت کردن باهاش، برگشتم خونه. وارد خونه که می شدم همچنان داشتم باهاش حرف می زدم.روی تختم نشستم، چشمم به خودم تو آینه ی قدی رو به رو که افتاد دیدم حالم بهتره.... یه عکس گرفتم براش بفرستم اونم ببینه حالم بهتره که ...... یهو وسط حرف هاش گفت که دل داده به کسی................همچنان داشتم به خودم نگاه می کردم تو آینه. لبخندم خشک و سپس محو شد.عکسو نفرستادم.... تازه فهمیدم دلیل اینکه از وقتی برگشته بود چرا باهام تصویری حرف نمی زنه چیه !....امشب یک باره دیگه'>دیگه زندگی زد در گوشم که خوشحال نشو، هنوزم تنهایی. که از من نمی تونی پناه ببری به کسی.... دمای 100+...ادامه مطلب

دیروز عمهِ بزرگ فوت کرد. در تلگرامِ گروه خانوادگی یک مسیج هست. آن را باز می کنم، برادرم نوشته است : "عمه امروز صبح فوت کرده." ذاتا ناراحت بودم بابت چیزی، این مسیج را که دیدم، به یک آن غم عالم نشست وسط دلم. انگار بند دلم را پاره کردند، به پهنای صورت اشک ریختم و زار زدم. عمه بزرگ برای من خانوم محترمی بود. برای منی که هیچگاه طعم عمه داشتن را نچشیدم، مثل عمه ی نداشته ام بود. با اینکه دخترعموی مادر بودند اما ما بچه ها از کوچیکی، او را عمه خطاب کردیم و دوستش می داشتیم. تمام دیشب به دوران کودکی و نوجوانی ام فکر می کردم که تابستان که می شد با چه ذوقی می رفتم خانه ی عمه بزرگ تا با محمد، پسر کوچیک خانواده هم بازی شوم. خانه ی عمه بزرگ برای من مأمن امن و شادی آوری بود و او همیشه مهربان و دوست داشتنی بود. عمه ی عزیزم، در گوشه ای از قلبم و خاطراتم همیشه خواهی ماند. روحت در آرامش و نور. دمای 100+...ادامه مطلب

محبوب من؛ جز تو، تمام جهان از حوصله ی من خارج است.... دمای 100+...

فکر کردی کی از من خبر داره
راحت برو هیشکی حواسش نیست
بهت قول می دم سخت نیست لااقل برای تو
راحت باش دورم از تو و دنیای تو
راحت باش هیچ کس نمیاد جای تو
دلشوره دارم من واسه فردای تو.....

دمای 100+...

سرم از بی حالی و موندن مدت زیادی تو رختخواب درد می کرد. به زور خودمو از خونه کشوندم بیرون. اومدم برای خودم یه دابل قهوه سفارش دادم، گوشه ترین و ساکت ترین نقطه کافه رو انتخاب کردم و نشستم.دپرسم، خوب نیستم.چند دقیقه تو ذهنم مرور کردم کی رو دارم که بهش زنگ بزنم و کمی حرف بزنم.... NO FOUND! چقدر بد....!!!!+ نوشیدن قهوه همیشه برای سردردهام مؤثره، اما چرا این دفعه سردردِ نذاشت بره... دمای 100+...ادامه مطلب

ساعت حدودهای سه نیمه شب بود که از خواب بیدار شدم. کسانی که مرا می شناسند می دانند من عادت نیمه شب بیدار شدن را ندارم. اما نیمه های دیشب بیدار شدم. تلفن را نگاه کردم تا ساعت را ببینم. صفحه ی نمایش تلفن یک مسیج در مسنجر را نشان می داد. از دیدن اسم فرستنده ی مسیج به شدت متعجب شدم. تنها یه کلمه نوشته بود: "سلام"...همین یه کلمه مرا به سال های نه چندان دور دانشگاه پرت کرد. به یکباره تمام خاطرات آن سال ها جلوی چشمانم آمد. من چقدر دلم برای این آدم تنگ شده بود و نمی دانستم. صدایش در گوشم پیچید. تصویر آن گوشه ی مسجد قدیمی قزوین در خاطرم آمد که عصر یک روز نشسته بودم و به او گفته بودم که آنجایم. بعد بدان آنکه انتظارش را داشته باشم ساعتی بعد او را جلوی خودم در همان گوشه ی مسجد یافتم. آمده بود.... به خاطر من یا چیز دیگری هنوز هم نمی دانم، فقط می دانم خیلی خوشحال بودم از آمدنش و بودنش در کنارم. بله.... تمام امروز را در خاطرم و خاطراتم با او زندگی کردم و فهمیدم زندگی چقدر چیز عجیب و غریبی ست. آن زمان ها که قدر کنار هم بودن را ندانستیم و بی اهمیت به روزهای زندگی ادامه دادیم، تا اکنون که بعد چند سال ندیدن و بی خبری با یک مسیج، تمام روز با خاطرات سر کردم.حالا که من اینجایم و او فرسنگ ها و کیلومترها دور از این نقطه ای که من هستم...کاش من در پاریس بودم. می گوید دو سه هفته ی بعد پاریس خواهد رفت و گمان می کرد من در پاریس هستم. کاش من در پاریس بودم و عصر یک روز پاییزی همدیگر را ملاقات می کردیم و از تمام این سال ها حرف می زدیم.+ امروز را خیلی دوست داشتم. امروز برای من روز قشنگی بود. روزی پر از خاطرات خوب و شیرین.... دمای 100+...ادامه مطلب

یک انسان اگر بخواهد حتی با صدایش هم می  تواند در آغوشت بگیرد.

---

+ لحظات قشنگی از زندگی من، پای تلفن صحبت کردن گذشت.... با مخاطب اونور خط، با صداش.... 

دمای 100+...

اون زمانا، تو دوره ی دانشجویی، که رستاک خیلی گوش می دادیم، با ریحانه قرار گذاشته بودیم که وقتی سی سالمون شد، تو وبلاگمون بنویسیم :یه کهنه شرابه که سی سالشهبه جز من یه میخونه دنبالشه.....+ هیچ وقت فکر نمی کردم که سی ساله بشم. الان که سی ساله ام، دقیق نمی دونم باید چه حسی داشته باشم. مرضیه دخترخاله می گفت سی سالگی یعنی پختگی رو کم کم حس می کنی، تو جواب بهش گفتم اما من هنوز همون سحرِ دل نازک ام که! خلاصه سلام سال جدیدم. با من خوب تا کن لطفا....  دمای 100+...ادامه مطلب

  ما، در هیچ حال، قلب هایمان خالی از غم نخواهد شد؛ چرا که غم، ودیعه یی ست طبیعی که ما را پاک نگه می دارد. انسان های بی اندوه، به معنای متعالی کلمه، هرگز "انسان" نبوده اند و نخواهند بود. از این صافی ان دمای 100+...ادامه مطلب